چطور قدرت سخنوری نوزاد خود را بالا ببرید!

پدر یا مادر بودن یکی از دشوار ترین کارهای دنیا می باشد. این شغل شبانه روزی است و می تواند بسیار خسته کننده باشد. اما مهم است،با همه خستگی نیز مسائلی را رعایت کنید تا به روح، جسم و اعتماد به نفس فرزندتان لطمه ای وارد نشود.

کار‌شناسان هیچ‌وقت بر سر این‌که چه مقدار از توانایی گفتاری همه ما در زمان نوزادی ذاتی است و چقدر از آن را از پدر و مادر خود یاد می‌گیریم، به اتفاق نظر نرسیده‌اند.

در عین حال بیشتر پدر و مادر‌ها کاملا ناخودآگاه در برابر کنش نوزادان خود بدون اینکه قصد جدی برای آموزش آن‌ها داشته باشند، واکنش نشان می‌دهند. با این حال راهکارهایی وجود دارد که اگر والدین آن‌ها را در دستور کار خود قرار دهند می‌توانند توانایی گفتاری نوزاد خود را هم بالا ببرند.

اصلی‌ترین این راهکار‌ها‌‌ همان گفت‌وگوی مستقیم با نوزاد است که مهارت برقراری ارتباط او و البته توانایی گفتاری‌اش را افزایش می‌دهد:

• اسم کودک را صدا بزنید: صدا کردن نام کودک توجه او را به حرف های شما جلب میکند. کودکان خردسال اغلب به زمان هایی محدود توجه دارند بنابراین برای جلب توجه باید مدام نامش را صدا یزنید.
• به کودک گوش دهید: کودکان دوست دارند برای آنها ارزش قائل شوید. به همین دلیل بسیارمهم است که واقعا برای آنها ارزش قائل شوید.به کودکتان نشان بدهید که همه توجه و دقت شما به شنیدن حرف های اوست.
• کودکانه رفتار کنید: کودکان بسیار باهوش تر از آن هستند که تصور می کنید. لازم نیست صدای خود را کودکانه کنید یا با کلمات خیلی بچه گانه با او حرف بزنید تا به حرف هایتان گوش کنند. کودکان مکالمات مردم با یکدیگر را می شنوند و کودکانه حرف زدن را نوعی اهانت به خود می دانند.
• گفتگو را به بخش ثابت ارتباط خود با نوزادتان تبدیل کنید: مثلا وقتی او را حمام می‌کنید، وقتی به او غذا می‌دهید یا وقتی با او بازی می‌کنید، در همه این زمان‌ها می‌توانید با او حرف بزنید.
• وقتی از خود صدا درآورد یا دست و پایش را برای شما تکان داد حتما پاسخ او را با حرف یا لبخند بدهید: او برای برقراری ارتباط سهم خود را انجام داده و حالا نوبت شماست که سهم خودتان را انجام بدهید.
• از نوزاد خود سوال بپرسید: درست همانطور که از یک بچه بزرگ‌تر که توانایی پاسخ دارد، می‌پرسید. البته طبیعی است که نوزاد نمی‌تواند جواب معقولی به شما بدهد! اگر او یک لبخند بزند، اخم بکند یا خنده‌های ریزی تحویل شما بدهد یعنی اینکه در تلاش است پاسخ سوال شما را بدهد و این تلاش او قطعا ستودنی است!
• برای نوزاد خود کتاب بخوانید: ممکن عکس‌های داخل کتاب را به او نشان بدهید و درباره‌شان صحبت کنید. در عین حال نباید توقع داشته باشید که نوزاد شما واکنشی بیشتر از دست و پا تکان دادن یا درآوردن صداهایی مثل ببل نشان بدهد هر چند هیچوقت برای اینکه نوزاد شما یاد بگیرد خواندن و گوش دادن هم جنبه‌های دیگری از برقراری ارتباط هستند، دیر نیست بنابراین شما تلاش خودتان را بکنید.

بیشتر پدر و مادر‌ها بی‌صبرانه منتظر شنیدن اولین کلمه از زبان نوزادشان هستند. اگرچه کار‌شناسان معتقدند پدر و مادر‌ها باید منتظر باشند تا کوچولوی آن‌ها وقتی که با آن‌ها صحبت می‌کند حواسشان را به آن‌ها بدهند و البته صدای خوشایندی مانند خنده و قهقهه از او بشنوند.

نکته:

اگر در 3 ماهگی نوزاد متوجه شدید که او واکنشی به صحبت‌های شما نشان نمی‌دهد و برای برقراری ارتباط توجهی به اطراف خود نمی‌کند حتما با پزشک او مشورت کنید. ممکن است مشکلات شنوایی وجود داشته باشد که شاید اگر زود متوجه آن شوید به راحتی قابل حل باشد. در این زمینه هرگز کوتاهی نکنید.